Murphy Monica - Chance Boyfriend

SAVE OFFLINE

Monica Murphy- SECOND CHANCE BOYFRIEND

ROZPOWSZECHNIANIE TŁUMACZENIA JEST ZABRONIONE.

TŁUMACZENIE: Karko_

Monica Murphy- SECOND CHANCE BOYFRIEND

SECOND CHANCE BOYFRIEND Przegrany. To jedno słowo najlepiej opisuje moje życie w obecnej chwili. Przegrałem ostatnie mecze w sezonie i zarówno moja drużyna, jak i trener obwiniają mnie. Przegrałem ostatnie dwa miesiące, ponieważ utonąłem we własnej rozpaczy, jak kompletny przegrany. I przegrałem jedyną dziewczynę, która się dla mnie liczyła, bo obawiałem się, że bycie ze mną mogłoby ją zniszczyć. Ale teraz uświadamiam sobie jak prawdziwie przegrany bez niej jestem. Ona stała się moją historią… i pomimo tego, że zachowuje się jakby ruszyła do przodu, wiem, że ona wciąż o mnie myśli, tak samo jak ja myślę o niej. Ona jest piękna, słodka- i tak cholernie bezbronna, że wszystko co chcę zrobić, to jej pomóc. Być przy niej. Kochać ją… Gdybym tylko mógł przekonać Fable, żeby dała mi drugą szansę. Wtedy już nigdy więcej nie czułbym tak się przegrany i ona również. Moglibyśmy być razem.

Na zawsze.

TŁUMACZENIE: Karko_

Monica Murphy- SECOND CHANCE BOYFRIEND

Możesz zamknąć oczy na rzeczy, których nie chcesz widzieć, ale nie możesz zamknąć serca na rzeczy, których nie chcesz czuć. - Johnny Depp

~* Prolog *~ Czy kiedykolwiek zrobiłeś coś tak niewiarygodnie głupiego, że poczucie winy i żal ciążą nad tobą jak najciemniejsza, najcięższa chmura? Zacierają twój rozsądek, pochłaniają twoją duszę do czasu, aż staje się jedyną rzeczą, którą widzisz, słyszysz lub myślisz? Ja tak mam. Zrobiłem dużo rzeczy, których żałuję i napełniają mnie poczuciem winy. Ale absolutnie najgorszą jest rzecz, którą zrobiłem wczoraj. Zostawiłem dziewczynę, którą kocham samą, nagą w jej łóżku. Jak jakiś dupek macho, który wykorzystuje dziewczyny do seksu a potem je zostawia- to jestem ja. Zmieniłem się w tego faceta. Ale tak naprawdę nie jestem nim. Kocham tę dziewczynę, którą zostawiłem nagą w jej łóżku. Ja po prostu na nią nie zasługuję. Co dobrze wiem.

TŁUMACZENIE: Karko_

Monica Murphy- SECOND CHANCE BOYFRIEND

~* Rozdział 1 *~ Czasami musisz działać samotnie, chcąc się tylko upewnić, że wciąż potrafisz.- Autor nieznany Fable Dwa miesiące. Nie widziałam ani miałam od niego wiadomości przez dwa wkurzające miesiące. Kto spędza najbardziej intensywny tydzień swojego życia z drugim człowiekiem i dzieli swoje najbardziej intymne myśli, szalone, mroczne sekrety, uprawia seks z tą osobą- a mówimy o niesamowitym, wstrząsającym seksie- która pozostawia po sobie notatkę mówiącą, że cię kocha a potem ucieka? Powiem ci kto. Drew skopię mu jaja, kiedy znowu go spotkam Callahan. Ruszyłam do przodu. Cóż, tak sobie wmawiam. Ale czas nie zatrzyma się tylko dlatego, że moje serce tak robi, więc muszę zająć się swoimi obowiązkami. Uszczupliłam nieco te trzy tysiące dolarów, które zarobiłam w tydzień za całkiem dobre odgrywanie dziewczyny palanta. Wciąż mam trochę pieniędzy na mim koncie oszczędnościowym. Kupiłam mojemu bratu Owen’owi jakieś fajne prezenty na Święto Bożego Narodzenia. Również dałam coś mojej mamie. Ona nic nam nie kupiła. Nic. Owen zrobił dla mnie czarkę na zajęciach z ceramiki w szkole. Był tak dumny, dając mi ją. Również nieco zakłopotany, zwłaszcza gdy się nad nią rozpłynęłam. Dzieciak owinął ją świecącym Świątecznym papierem i wszystko. Byłam zszokowana tym, że znalazł czas, żeby naprawdę coś dla mnie stworzyć. Położyłam tę czarkę na mojej komodzie i włożyłam do niej kolczyki. Przynajmniej, ktoś się o mnie troszczy, co nie? Mamie nie dał nic. Co- jestem płytką czarownicą- bardzo mnie uszczęśliwiło. Styczeń jest ponoć czasem leczenia. Nowy rok, nowe cele, postanowienia, jakkolwiek je nazwiesz, gdzie człowiek powinien być pełen nadziei we wszystkich nowych sytuacjach rozpościerających się przed nim. Starałam się jak najlepiej być pozytywnej myśli kiedy nadszedł Nowy Rok, ale płakałam. Gdy zegar wybił dwunastą a ja byłam całkiem sama, łzy spływały po mojej twarzy jak oglądałam sztuczne ognie w telewizji. Żałosna, samotna dziewczyna szlochająca do swojej bluzy, tęskniąca za chłopakiem, którego kocha. Większość miesiąca minęła, co jest w porządku. Ale świadomość uderzyła mnie zeszłej nocy. Zamiast lękania się każdego nadchodzącego dnia, muszę się nimi rozkoszować. Zastanowić się co zrobię z moim życiem i wtedy rzeczywiście to robić. Wyjechałabym gdybym mogła, ale nie mogę zostawić

TŁUMACZENIE: Karko_

Monica Murphy- SECOND CHANCE BOYFRIEND

Owena. Beze mnie, nie mam pojęcia co mogłoby mu się stać i nie mogę ryzykować. Więc zostaję. Przysięgam zrobić największy użytek z życia, jakie mam. Jestem zmęczona życiem w nędzy. Jestem zmęczona czuciem żalu do siebie. Zmęczona pragnieniem potrząśnięcia mojej mamy i uświadomienia jej, że ma dziecko, którym powinna się zająć. Oh, i że również musi znaleźć pracę. Spanie przez cały dzień i imprezowanie przez całą nic z Larry Frajerem nie jest dobrą drogą. I jestem zmęczona opłakiwaniem straty pięknego, popieprzonego faceta, który nawiedza moje myśli, gdziekolwiek idę. Tak, to mnie najbardziej wkurza. Odpychając wszystkie dołujące myśli z mojej głowy, idę do kabiny w której czeka na mnie klient, by złożyć zamówienie. Przyszedł kilka minut temu, niewyraźna plama wysokiego faceta, który szybko się porusza, ubrany zbyt ładnie jak na czwartkowy późno popołudniowy wypad do La Salles. Bar wieczorem jest przepełniony dzieciakami z college, pijących na umór. Ale podczas dnia? Przeważnie zdołowanych frajerów, którzy nie mają gdzie indziej iść i okazjonalnych osób przychodzących na lunch. Hamburgery są przyzwoite, więc je zamawiają. „Co mogę podać?”- Pytam, kiedy zatrzymuję się przed stołem, moja głowa pochyla się kiedy wyjmuję notatnik. „Może twoją uwagę?” Jego pytanie- wypowiedziane przez aksamitny, głęboki głos- sprawia, że unoszę spojrzenie znad mojego notatnika. W najbardziej niebieskie oczy, jakie kiedykolwiek widziałam. Bardziej niż Drewa, jeśli to możliwe. „Um, przepraszam.”- Oferuję mu niepewny uśmiech. Natychmiast sprawia, że się denerwuje. On zbyyyyyt dobrze wygląda. Bardziej niż nieziemski, z tymi ciemnoblond włosami, które opadają na jego czoło, i klasycznymi rysami. Silną szczęką, ostrymi kośćmi policzkowymi, prostym nosem- mógłby ozdabiać billboardy. –„Jesteś gotowy złożyć zamówienie?” Uśmiecha się, odsłaniając nawet białe zęby, i zaciskam usta przed ich mimowolnym opadnięciem. Nie wiedziałam, że faceci mogą być tak atrakcyjni. To znaczy, Drew jest nieziemski, przyznam to bez zastanowienia choć jestem na niego wściekła. Ale ten facet… zawstydza resztę mężczyzn. Jego twarz jest zbyt cholernie idealna. „Wezmę jasne piwo.”- Wskazuje brodą na poszarpane menu leżące przed nim na stole. –„Czy polecasz coś z tego apetycznego menu?” On musi sobie żartować. Poza hamburgerami, nie poleciłabym niczego, co serwuje La Salle temu idealnemu męskiemu okazie. Broń Boże, mógłby się otruć. –„Na co masz ochotę?”- Pytam słabym głosem. Unosi brew, podnosi menu i spogląda znad niego, nasze oczy się spotykają. –„Nachos?” TŁUMACZENIE: Karko_

Monica Murphy- SECOND CHANCE BOYFRIEND

Potrząsam głową. –„Wołowina rzadko jest w całości ugotowana.”Bardziej niż różowego zabarwienia nie może mieć. Tak niedopuszczalne. „Nadziewane skórki ziemniaczane?”- Krzywi się. Ja również. –„Lata dziewięćdziesiąte, nie sądzisz?” „Może Buffalo Wings?”1 „Jeśli chcesz wzniecić w swoich ustach permanentny ogień. Posłuchaj.”Rozglądam się, upewniając, czy ktoś- zwłaszcza mój szef- nie stoi w pobliżu. – „Jeśli chcesz coś zjeść, proponuję kawiarnię przy tej samej ulicy. Mają świetne kanapki.” Śmieje się i kręci głową. Bogaty, dźwięczny głos obmywa mnie, rozgrzewając moją skórę, po czym olbrzymią dawką ostrożności. Nie reaguję na takich facetów. Jedyny, który potrafi wywołać we mnie ten rodzaj reakcji jest Drew. A nie ma go w pobliżu… więc dlaczego wciąż o nim myślę. Może dlatego, że wciąż jesteś w nim zakochana, jak jakaś idiotka? Odpycham dokuczliwy głosik, który pojawia się w nieodpowiednich momentach z tyłu mojego mózgu. „Podoba mi się twoja uczciwość.”- Mówi facet, jego zimne niebieskie oczy deprawują mnie. –„W takim razie, wezmę tylko piwo.” „Mądra decyzja.”- Przytakuję. –„Zaraz wracam.” Idę w kierunku baru, chwytam butelkę jasnego piwa, zerkam i przyłapuję tego faceta na wpatrywaniu się we mnie. Nie odwraca wzroku, co sprawia, że czuję się nieswojo. On nie patrzy na mnie jak zboczeniec, tylko bardzo… uważnie. To niepokojące. Strużka gniewu przemyka przeze mnie. Czy noszę jakiś niewidzialny znak wokół szyi? Jeden z tych co mówi Hej, Jestem Łatwa? Bo nie jestem. Tak, popełniłam kilka błędów, szukając uwagi w złych miejscach, ale to nie tak, że ubieram sukienkę w której widać moje cycki i tyłek. I nie wykonuję żadnych celowych kołysań bioder, ani nie wypinam piersi jak mnóstwo dziewczyn. Więc dlaczego każdy facet, którego napotykam wydaje się rażąco mnie oceniać, jakbym była kawałkiem mięsa? Decydując, że mam dość tego gówna, idę do jego stolika, ustawiam przed nim piwo z donośnym hukiem. Zamierzam odejść bez słowa- pieprzyć napiwekkiedy pyta. –„Jak masz na imię?” Spoglądam przez ramię. –„Jakie to ma dla ciebie znaczenie?”- Oh, jestem taką suką. Naprawdę mogę wkurzyć tego faceta i zostać zwolniona. Nie wiem, co jest ze mną nie tak. No i znowu, jestem tak zła jak moja mama. Ona sabotuje swoją pracę pijąc i okropnie się zachowując. Przynajmniej ja tylko źle się zachowuję. Gdybym mogła sama kopnąć się w tyłek, zrobiłabym to teraz. 1

skrzydełka kurczaka smażone najpierw bez panierki w głęboki tłuszczu, a następnie zanurzane w całości w sosie zrobionym z masła, pieprzu Cayenne i octu. Tradycyjnie potrawa kojarzona z Buffalo, w stanie Nowy Jork.

TŁUMACZENIE: Karko_

Monica Murphy- SECOND CHANCE BOYFRIEND

Uśmiecha się i wzrusza ramionami, jakby moja zarozumiała odpowiedź go nie speszyła. –„Jestem ciekawy.” W pełni się obracając, staję naprzeciw niego, obserwując go tak jak on obserwuje mnie. Jego długie palce są owinięte wokół szyjki butelki piwa, drugie ramię spoczywa na pokiereszowanym stoliku. Jego postawa jest rozluźniona, spokojna i moja obrona powoli opada. „Fable.”- Przyznaję się, przygotowując na reakcję. Słyszałam niezliczoną liczbę dowcipów i niegrzecznych uwag na temat mojego imienia odkąd pamiętam. Ale on nie przysparza mi kłopotów. Jego wyraz twarzy pozostaje neutralny. –„Miło mi cię poznać Fable. Jestem Colin.” Przytakuję, nie wiedząc co powiedzieć. On zarówno mnie uspokaja , jak i wstrząsa, co jest dezorientujące. A on zdecydowanie nie pasuje do tego baru. Jest zbyt ładnie ubrany, otacza go aura władzy nad granicą prawa, jakby był ponad to wszystko, i z pewnością jest. On cuchnie klasą i pieniędzmi. Ale nie zachowuje się jak dupek a powinien, a ja byłam dla niego tak niemiła. Przykłada butelkę z piwem do ust, bierze łyk, a ja patrzę bezwstydnie. On jest przystojny. Arogancji. I kłopotliwy. Nie chcę mieć z nim nic wspólnego. „Więc, Fable.”- Mówi, kiedy wypił połowę swojego piwa. –„Mogę zadać ci pytanie?” Szurając butami, rozglądam się wokół baru. Nikt nie zwraca na nas uwagi. Prawdopodobnie mogłabym tu stać i rozmawiać z Colinem tajemniczym klientem przez piętnaście minut i nikt nie będzie protestować. –„Jasne.” „Dlaczego kobieta taka jak ty pracuje w tak gównianym barze?” „Dlaczego facet taki jak ty zamawia piwo w tak gównianym barze?”Odcinam się, momentalnie obrażona. Ale wtedy uświadamiam sobie, że… on mnie komplementuje. I nazwał mnie kobietą. Nikt nigdy tego nie zrobił. Ja tego nie robię. Wskazuje na mnie piwem, jakby w toaście. –„Touché. Czy byłabyś zaskoczona, gdybym powiedział, że przyszedłem tu szukając ciebie?” Zaskoczona? Bardziej przerażona. –„Nawet cię nie znam. Jak mógłbyś mnie szukać?” „Powinienem to inaczej ująć. Przyszedłem tutaj mając nadzieje, że znalazłbym kogoś, kogo mógłbym ukraść.”- Na moją uniesioną brew, uśmiecha się. –„ Jestem właścicielem nowej restauracji w mieście. The District. Słyszałaś o niej?” Tak. Jakieś nowe, wyszukane miejsce, które zaspokaja bogate dzieciaki z college, takie z nieskończoną liczbą pieniędzy, które mogą przepuścić na jedzenie, drinki i imprezy. Nie w moim guście. –„Tak.” „Byłaś tam?” Powoli potrząsam głowa. –„Nie.”

TŁUMACZENIE: Karko_

Monica Murphy- SECOND CHANCE BOYFRIEND

Opierając się plecami o siedzenie, obserwuje mnie, jego powieki są przymrużone kiedy powoli mnie… ogląda. Teraz totalnie mnie sprawdza i czuję jak moje policzki czerwienią się ze wstydu. Ten facet jest jakimś durniem. Zawsze miałam lekką awersję do durni. „Chodź ze mną dziś do restauracji. Rozglądniesz się.”- Jego usta unoszą się w nie do końca uśmiechu kusząc mnie. Ale również przysięgłam trzymać się z dala od facetów, więc wiem, że to jest zły pomysł. –„Dzięki, ale nie jestem zainteresowana.” „Nie próbuję zaprosić się na randkę, Fable.”- Mówi, jego głos jest niski a oczy błyszczą. Robię krok to tyłu, rozglądając się. Muszę uciec od tego faceta. Szybko. Ale wtedy jego słowa zatrzymują mnie w miejscu. –„Próbuję zaproponować ci pracę.” Drew „Porozmawiajmy o Fable.” Napinam się, ale przytakuję. Staram się najlepiej jak mogę aby wyglądać naturalnie, jakby nasz nowy temat dyskusji nie obchodził mnie. –„Co chcesz wiedzieć?” Mój psychiatra patrzy na mnie, jej ostrożne spojrzenie jest opanowane. – „Wciąż czujesz ból kiedy słyszysz jej imię.” „Nieprawda.”- Kłamię. Próbuję brzmieć nonszalancko, ale moje wnętrzności zaciskają się. Czuję zarówno strach i rozkosz, kiedy słyszę imię Fable. Chcę się z nią zobaczyć. Muszę się z nią zobaczyć. Nie mogę się zmusić, żeby do niej pójść. A ona wyraźnie zrezygnowała ze mnie. Zasługuję na to. Ja pierwszy z niej zrezygnowałem, czyż nie? Prędzej ty zrezygnowałeś z siebie. „Nie musisz mnie okłamywać Drew. To w porządku, jeśli wciąż jest trudne.”- Doktor Sheila Harris przerywa, stukając palcem wskazującym w brodę. –„Rozważałeś próbę spotkania z nią?” Potrząsam głową. Rozważam to każdego dnia, każdej minuty mojego życia, ale moje rozważania są bezużyteczne. –„Ona mnie nienawidzi.” „Nie wiesz tego.” „Wiem, że nienawidzi mnie za to, co zrobiłem gdy z nią byłem. Zamknąłem się i nie wpuściłem jej do środka, co zawsze robię. Błagała mnie w kółko i w kółko, żebym tego nie robił. To, że przy mnie choćby nie wiem co.”Teraz, opuściłem ją. Z jedynie głupią notatką, którą zbyt długo pisałem, wypełniona sekretną wiadomością, którą moja mądra, piękna dziewczyna od razu odkryła. Ale ona nie jest moją dziewczyną. Nie mogę jej tak nazywać. Zignorowałem ją A teraz… Straciłem ją.

TŁUMACZENIE: Karko_

Monica Murphy- SECOND CHANCE BOYFRIEND

„Więc dlaczego, nie dopuściłeś jej do siebie? Wiesz, nigdy mi tego nie powiedziałeś.” Moja terapeutka uwielbia zadawać trudne pytania, ale to jest jej praca. Wciąż nienawidzę na nie odpowiadać. –„To jedyny sposób, który znam.”Przyznaję. Prawda uderza mnie w twarz codziennie. Ja zawsze uciekam. To o wiele prostsze. Sam odszukałem Doktor Harris. Nikt mnie do tego nie namówił. Po tym jak wróciliśmy z Carmel, po tym jak porzuciłem Fable i zostawiłem jej tą gównianą wiadomość, jeszcze bardziej się w sobie zamknąłem. Spieprzyłem swoją grę. Spieprzyłem swoje stopnie. Przerwa Świąteczna przyszła i uciekłem. Dosłownie uciekłem do jakiegoś szalonego domku w środku lasu, który wynająłem od jakieś miłej starej pary w Lake Tahoe. Mój plan? Hibernacja jak niedźwiedź. Wyłączyłem telefon, zamknąłem się w sobie i rozmyślałem o swoim gównie. Jednak nie przewidziałem, jak trudne będzie przebywanie samemu ze swoimi myślami. Moje wspomnienia, zarówno dobre, jak i złe, straszyły mnie. Myślałem o bombie, zrzuconej przez moją macochę Adele. Myślałem o moim tacie i jak bardzo prawda- jeśli to naprawdę jest prawda- by na niego wpłynęła. Myślałem o mojej małej siostrzyczce Vanessie i jej śmierci. To, że po tym wszystkim, mogła nie być moją małą siostrzyczką… Bardziej niż cokolwiek, myślałem o Fable. Jaka była wściekła, kiedy pojawiłem się na jej progu, ale pozwoliła mi wejść. To, jak ją dotykałem, ona dotykała mnie, sposób, w jakiej zawsze wydawało jej się przełamać moje bariery i zobaczyć prawdziwego mnie. Wpuściłem ją. Pragnąłem ją wpuścić. A potem ją zostawiłem. Z notatką, która wydawała się bez sensu, ponieważ ona stawała na głowie, żeby mnie uratować a ja jej nie pozwoliłem. Wysłała mi dokładnie dwie wiadomości. Druga zaskoczyła mnie, bo wiedziałem, że była uparta i pomyślałem, że poddała się po tym jak nie odpowiedziałem na pierwszą. Jak miałem na nią odpowiedzieć? Powiedziała wszystkie właściwe rzeczy. A ja mógłbym powiedzieć wszystkie złe rzeczy. Więc lepiej w ogóle się nie odzywać. Również zostawiła mi wiadomość na poczcie głosowej. Wciąż ją mam. Czasami, kiedy czuję się naprawdę gównianie, włączam ją. Słucham jej miękkiego, płaczliwego głosu, tych niewiarygodnych słów, które do mnie mówi. Do czasu, kiedy wiadomość się kończy, moje serce dosłownie boli. Słuchanie jej jest torturą, ale nie mogę się zmusić do usunięcia tej wiadomości. Wystarczy wiedzieć, że ona jest, ta ostatnia minuta, w której Fable naprawdę zależało, jest lepsza niż usunięcie tych słów oraz jej głosu, i udawaniu, że ona nie istnieje. „Liczę, że ci z tym pomogę. Twoimi mechanizmami radzenia sobie.”Mówi Doktor Harris, odrywając mnie od moich myśli. –„Wiem, jak dużo Fable

TŁUMACZENIE: Karko_

Monica Murphy- SECOND CHANCE BOYFRIEND

dla ciebie znaczy. I mam nadzieję, że w końcu, pójdziesz do niej i powiesz, że jest ci przykro.” „Co, jeśli nie jest mi przykro?”- Rzucam te słowa, ale one są bez znaczenia. Przykro mi, że nie mogę zacząć od wyjaśnienia jak wielkim niedojdą jestem. „Więc to będzie inny problem, z którym będziemy musieli sobie poradzić.”- Mówi delikatnie. Rozmawiamy jeszcze przez kolejne piętnaście minut, a następnie w końcu uciekam, wychodząc na zimne, orzeźwiające zimowe popołudnie. Słońce ogrzewa moją skórę pomimo temperatury idę wzdłuż chodnika do miejsca, w którym zaparkowałem furgonetkę, i piekielnie liczę, że nie spotkam nikogo znajomego. Kampus college jest tylko kilka przecznic dalej i studenci spędzają czas w małych sklepach, kafejkach oraz kawiarniach przy ulicy. Nie żebym miał wielu przyjaciół, ale cholera. Wszyscy lubią myśleć, że mnie znają. A tak nie jest. Z wyjątkiem jednej osoby. „Hej, Callahan, poczekaj!” Zatrzymując się, spoglądam przez ramię i widzę jednego z moich kolegów z drużyny biegnącego do mnie, wielki, szeroki uśmiech widnieje na jego głupkowatej twarzy. Jace Hendrix jest wrzodem na tyłku, ale ogólnie dobrym facetem. Nigdy nie wyrządził mi krzywdy, nie żeby ktokolwiek to kiedyś naprawdę zrobił. –„Cześć.”- Kiwam ręką i chowam ją do kieszeni kurtki, czekając aż zatrzyma się tuż przede mną. „Dawno się nie widzieliśmy.”- Mówi Jace. –„Jakbyś zniknął po tym ostatnim niepowodzeniu na meczu.” Krzywię się. Ostatnia porażka na meczu była wyłącznie moją winą. – „Czułem się po tym nieco zjebanie.”- Wyznaję. Cholera, nie wierzę, że właśnie przyznałem się do winy, ale Jace wydaje się tym nie przejmować. –„Tak, ty i również reszta, facet. Słuchaj, co robisz w weekend?” Sposób w jaki Jace ignoruje moje oświadczenie- cholera, sposób w jaki się z nią zgadza- robi na mnie wrażenie. –„Co się dzieje?” „Urodziny Logana. Urządzamy je w najnowszej restauracji, którą właśnie otwarto kilka przecznic dalej. Słyszałeś o niej?”- Jace wygląda na podekscytowanego, dosłownie podskakuje i zastanawiam się, co do cholery jest grane. „Trochę.”- Wzruszam ramionami. Jakby mnie to obchodziło. Ostatnią rzeczą jakiej pragnę, to udzielać się towarzysko. Ale nagle słowa Doktor Harris rozbrzmiewają w mojej głowie. Jak pragnęła, abym się przełamał. I zachowywał jak prawdziwa osoba. „Urządzamy imprezę. Mamy pokój i wszystko. Nie byłem tam jeszcze, ale słyszałem, że kelnerki są nieziemskie, drinki pyszne i naładowane alkoholem a rodzice Logana zaaranżowali prywatny pokój. Plotka głosi, że zostały zatrudnione striptizerki na to doniosłe wydarzenie. Logan obchodzi dwudzieste TŁUMACZENIE: Karko_

Monica Murphy- SECOND CHANCE BOYFRIEND

pierwsze urodziny, więc chcemy dać mu wszystkie rodzaje pieprzenia.” –Jace potrząsa brwiami. „Brzmi świetnie.”- Kłamię. To brzmi jak tortura. Ale muszę iść. Albo w ostateczności, wpaść na chwilę i wyjść. Potem powiem mojej terapeutce co zrobiłem. Może da mi złotą gwiazdkę za podjęcie wysiłku. „Pójdziesz?”- Jace wygląda na zszokowanego i wiem dlaczego. Rzadko robię coś z chłopakami a zwłaszcza od ostatnich kilku miesięcy, odkąd zachowuję się jak duch. „Pójdę.”- Przytakuję, niepewny jak zgromadzę energię na to wystąpienie, ale muszę to zrobić. „Tak? Świetnie! Nie mogę się doczekać, aż powiem chłopakom. Brakowało nam ciebie. Nie widzieliśmy cię przez jakiś czas, a wszyscy wiemy jak te ostatnie mecze były dla ciebie trudne. Były trudne dla nas wszystkich.”Wyraz twarzy Jace’a jest poważny i przez chwilę zastanawiam się, czy on mi się podlizuje. Ale uświadamiam sobie, że on jest szczery. Zabawne, że wziąłem pełną odpowiedzialność za te przegrane, kiedy założę się, iż każdy członek w mojej drużynie prawdopodobnie zrobił to samo. „Powiedz chłopakom, że nie mogę się doczekać, aby się z nimi spotkać.”Słowa łatwo wydobywają się z moich ust, bo są prawdą. Muszę przestać tarzać się w moim własnym cierpieniu. Muszę przestać martwić się moją przeszłością, moim tatą i sukowatą macochą oraz małą dziewczynką, która umarła ponieważ byłem zbyt zajęty walką z jej matką i mówieniem jej, żeby trzymała swoje cholerne ręce z dala ode mnie. Ale żałuję jednej rzeczy, tego, że nigdy w pełni nie wyjaśniłem Fable, co zdarzyło się tego dnia. Wiem, że ona zakładała, iż pieprzyłem się z Adele. Ja pomyślałbym to samo. Ale to był dzień, w którym powiedziałem jej nigdy więcej. Cokolwiek ona starała się zrobić, nie byłem zainteresowany. To był koniec. To był dzień, w którym zostałem wyzwolony. A także dniem, w którym stałem się więźniem mojej własnej winy. Na zawsze. „Do zobaczenia wkrótce, Drew.”- Jace macha i odwraca się, gwiżdżąc, kiedy mnie zostawia. Stoję jak wryty, patrząc jak odchodzi do czasu, aż jest nikłym punktem w oddali, szalenie życząc, że mógłbym być tak beztroski. Aby moją największą obawą były moje stopnie, którą dziewczynę powinienem zdobyć, i jak bardzo podekscytowany jestem wielką imprezą, która odbędzie się za kilka dni. Być może, okaże się, że mógłbym się choć trochę zatracić w prozaiczności. Udawać, że nic więcej się nie liczy, tylko przyjaciele i imprezy. Terapeutka mówi, że nie mogę ruszyć do przodu, do czasu aż nie zmierzę się z przeszłością. Ale co ona do cholery tam wie?

TŁUMACZENIE: Karko_

Monica Murphy- SECOND CHANCE BOYFRIEND

~* Rozdział 2 *~ Ona jest złamana wewnętrznie, ale nikt tego nigdy nie zauważy. – Autor Nieznany Fable „Więc.”- Owen siorbie gigantyczną trzydziesto-dwu uncyjną wodę sodową, którą kupiłam mu na stacji benzynowej, gdzie zatrzymaliśmy się, żeby zatankować tragiczny samochód mojej mamy, kiedy wracaliśmy do domu. – „Czy dostanę darmowe żarcie w tym więzieniu, w którym pracujesz?” Potrząsam głową. –„To miejsce jest zbyt eleganckie. Nie wpuszczają do niego dzieci.”- Niedopowiedzenie roku. Restauracja definitywnie nie jest przyjazna dzieciom. W rzeczywistości, myślę, że nie jest również przyjazna Fable, ale jestem gotowa dać mu szansę. Colin twierdzi, że mogę zarobić kupę pieniędzy z napiwków, choć nie jestem pewna, czy powinnam mu wierzyć. Moje myśli dryfują ku Colinowi. Jest właścicielem restauracji… ponieważ jego bogaty tatuś dał mu ją do zabawy. Tyle uzbierałam od niego, kiedy po raz pierwszy mnie do niej zaprowadził. On jest miły. Atrakcyjny. Czarujący. Oprócz rozmowy z nim, jak między szefem a pracownicą, unikam go tak często jak tylko mogę. Przyjęłam jego ofertę pracy, choć to brzmi zbyt dobrze, aby mogło być prawdziwe. Zabawne jest to, że nie byłam jeszcze złożyć wymówienia w La Salle. Trzymam się tej pracy do czasu aż upewnię się, że nowa praca wypali i zapewni mi jedyny sposób na konsekwentny przypływ gotówki. A jak zawsze, mój napływ pieniędzy jest najważniejszą rzeczą. Nasza matka nie robi niczego, aby zagwarantować swój udział. Owen wypina pierś, jego wyraz twarzy jest oburzony. –„Żartujesz sobie ze mnie? Nie jestem dzieckiem. Jestem pieprzonym czternastolatkiem!” Uderzam go w ramię i skomli. –„Język.”- Ostrzegam bo, oh mój Boże, on musi pilnować swojego słownictwa. I od kiedy wieku pełnoletniości zostały potrącone cztery lata? Chyba w jego snach. „Poważnie, Fables, nawet nie możesz mi nic przemycić?”- Owen potrząsa głową, jest irytacja jest wyraźna. –„I słyszałem, że laski, które tam przesiadują są bombowe.” Nie chcę słyszeć jak mój młodszy brat mówi o bombowych laskach i cokolwiek innym. Wystarczająco złym jest to, że kilka dni temu znalazłam w kieszeni jego spodni torebkę tytoniu, kiedy robiłam pranie. Pokazałam ją mojej mamie a ona wzruszyła ramionami, po czym zażądała, żebym ją jej podała. Przystąpiła do otwarcia torebki i głęboko pociągła nosem, głosząc, że to jest wysokiej jakości tytoń. Wiem, że potem poszła z nią do domu Larry’ego i

TŁUMACZENIE: Karko_

Monica Murphy- SECOND CHANCE BOYFRIEND

prawdopodobnie piekielnie się odurzyli. Wciąż nie mogę w to uwierzyć. Jak stałam się tak normalna i stabilna, kiedy moja matka jest takim… dzieckiem? Nie miałaś wyboru. Czy to nie jest cholerna prawda? „Słuchaj, dania, które tam serwują kosztują pięćdziesiąt dolarów za talerz. To dla par i takie tam. I jest tam bar. Po dziesiątej do środka nie są wpuszczane osoby poniżej dwudziestu-jeden lat.”- Wyjaśniam. To naprawdę najpiękniejsza, elegancja restauracja jaką kiedykolwiek widziałam. Można pracować w pojedynkę. Jest zorganizowana, efektywna, wszystko i wszyscy znają swoje miejsce. Choć, personel nie jest przyjazny. Bardziej snobistyczny. Jestem pewna, że oni szydzą ze mnie za moimi plecami, miejscowa biała-biedota, która przyszła pracować wśród ich eleganckie szeregów. Nieważne. Obchodzą mnie napiwki. I fakt, że Colin we mnie wierzy. Upłynęło dużo czasu, odkąd ktoś we mnie wierzył. Myślałam, że Drew, ale im dłużej jest nieobecny w moim życiu, tym bardziej udowadnia mi, że wszystko było fałszywe. Po prostu trochę za bardzo się zapędziliśmy. „Nie możesz mi nawet przynieść żadnej resztki, co?”- Pytanie Owena odrywa mnie od moich myśli i spoglądam na niego, widząc uśmieszek na jego twarzy. Z upływem czasu robi się coraz bardziej i bardziej przystojny. Nie mam pojęcia czy on ma dziewczynę czy nie, ale mam nadzieję, że wstrzyma się z tymi sprawami przynajmniej odrobinę dłużej. Związki są niczym, tylko kłopotami. „To takie karygodne.”- Wywracam oczami. Przynosiłam mu do domu hamburgery z La Salle. Co pokazuje, że całkowicie go zepsułam. „Cóż, mama z cholerną pewnością nie będzie mnie karmić. Niestety.”Chlapie, kiedy wyłapuje moje krzywe spojrzenie na jego przekleństwo. –„A ja czuję się jak kretyn od tego ciągłego przesiadywania u Wade’a. Jego mama z pewnością ma mnie już dość.” Wina zalewa mnie. Potrzebuję tej pracy. Potrzebuję moich obu prac, a to oznacza, że nie mogę być tu dla Owena. Przygotowywać mu obiady, sprawdzać, czy robi zadania i zmuszać go do sprzątania swojego pokoju. Mieszkanie ma trzy sypialnie, rzadkość, ale cieszą się popytem w miasteczku studenckim, więc czynsz jest coraz wyższy. Biorąc pod uwagę, że mamy nigdy w nim nie ma i zazwyczaj jesteśmy tylko Owen i ja, rozważam, rozglądniecie się za innym mieszkaniem. Tylko dla nas dwóch, nie biorę pod uwagi mamy. Gdy powiem jej ten smakołyk, wkurzy się. Nie ma znaczenia fakt, że spędza większość czasu z Larrym. Nie ma znaczenia to, że nigdy nie ma jej w domu. Nie ma pracy i nie może opłacać czynszu. Wciąż będzie zła i weźmie to do siebie, jakbyśmy się jej wypierali. Ja nieco tak robię. Nie chcę jej tu nigdy więcej. Ona nie ma dobrego wpływu, Owen czuje się przy niej nieswojo i ja również. Mam tego dość.

TŁUMACZENIE: Karko_

Monica Murphy- SECOND CHANCE BOYFRIEND

Ale z jakiegoś powodu, boję się konfrontacji z nią. Nie chcę mieć do czynienia z pękiem niepotrzebnego dramatu. A moja mama taka jest. Kompletnym i całkowitym dramatem. Mój telefon pika, wskazując, że otrzymałam wiadomość i sprawdzam ją, widząc, iż jest od mojego nowego szefa. Niepokój sunie wzdłuż mojego kręgosłupa i czytam wiadomość. Co robisz? Piszę dobrą odpowiedź pracownika. Szykuję się do pracy. Hej, to prawda. Jestem w okolicy. Pozwól mi się podwieźć. Wpatruję się w jego wiadomość zbyt długo, ignorując biadolącego Owena, co musi sobie zorganizować na kolację. Czego do cholery Colin może chcieć? Co on może robić na mojej gównianej dzielnicy? To nie ma sensu. Chyba, że celowo przyjechał po mnie… Nie muszę być w jeszcze w pracy przez co najmniej godzinę, odpowiadam. Zapłacę ci za nadgodziny. No weź. Wzdychając, wystukuję odpowiedź: Daj mi pięć minut. „Muszę iść.”- Mówię Owen’owi, kiedy idę do mojej sypialni. Nie przebrałam się w uniform, jeśli można go tak nazwać. Wszystkie kelnerki muszą nosić najbardziej skandaliczne sukienki, jakie kiedykolwiek widziałam. Obowiązują co najmniej cztery sukienki i wszystkie są seksowne oraz wszystko eksponują, łącznie z naszymi piersiami wyskakującymi z nich, chyba, że materiał jest ściśle dopasowany. Mam te seksownie wyzywające rzeczy. Nie wyglądamy w nich ździrowato czy coś, ale jeśli źle się schylę, przed wszystkimi będę świecić tyłkiem. Damskie bokserki są sednem dla tych sukienek. Zdejmuję sukienkę z wieszaka kiedy dostrzegam Owena czającego się w progu mojego pokoju. –„Co jest?”- Pytam go. Wzrusza ramionami. –„Co myślisz o tym, żebym sobie zrobił tatuaż?” Moja głowa kręci się przez chwilę. Oh mój Boże, skąd on bierze takie pomysły? –„Po pierwsze, masz tylko czternaście lat, więc zgodnie z prawem nie możesz go sobie zrobić. Po drugie, masz tylko czternaście lat. Dlaczego zapragnąłeś zrobić sobie tatuaż na ciele?” „Nie wiem.”- Ponownie wzrusza ramionami. –„Pomyślałem, że to może być fajne. To znaczy, ty już masz jeden, więc dlaczego ja nie mogę?” „Może dlatego, że ja jestem dorosła a ty nie?”- Kilka tygodni przed Bożym Narodzeniem, kiedy wciąż wierzyłam, że Drew i ja mamy szansę, zrobiłam sobie jeden. Najgłupszy tatuaż jaki można sobie wyobrazić. Myślałam, że robiąc go, posiadanie kawałka jego, nie ważne jak małego, na stale utkwiony na mojej skórze, mogłabym jakoś przywołać go z powrotem do siebie. Nie zadziałało. A teraz utknęłam. Dzięki Bogu, że jest mały. Prawdopodobnie musiałabym go zastąpić, gdybym chciała. Teraz, nie chcę. TŁUMACZENIE: Karko_

Monica Murphy- SECOND CHANCE BOYFRIEND

„Więc umieściłaś na swoim ciele inicjały jakiegoś faceta i to jest fajne, ale ja nie mogę mieć artystycznego tatuażu smoka na moich plecach czy coś?2 To niesprawiedliwe.”- Potrząsa głową, jego ciemnoblond włosy wpadają mu do oczu i chcę go uderzyć. A za razem chcę go przytulić i zapytać gdzie jest ten słodki, zwykły dzieciak, który niecały rok temu zniknął? Ponieważ z piekielną pewnością on już nigdy nie wróci. „To co innego.”- Odwracam się od niego i szarpię sukienkę z wieszaka, trzymając ją w ręce. –„Muszę się przebrać, więc wyjdź.” „A tak poza tym, kim jest ten facet? Nigdy mi nie powiedziałaś.” „Nikim.”- Słowa z trudem wydostają się z moich ust. On był zdecydowanie kimś. On był dla mnie wszystkim przez krótką, najbardziej intensywną chwilę w moim życiu. „On nie jest nikim. Złamał ci serce.”- Jad wypełnia głos Owena. –„A kiedy dowiem się kim on jest, skopię mu tyłek.” 3 Uśmiecham się, bo nie mogę się powstrzymać. Jego obrona mojej osoby jest… niesamowita. Jesteśmy drużyną, Owen i ja. Mamy tylko siebie nawzajem. **** Wymykam się z mieszkania bo nie chce, żeby Colin pukał do moich drzwi i spotkał Owena. Albo, co gorsza, widział wnętrze naszego obskurnego mieszkania. Gdziekolwiek Colin mieszka, założę się, że miejsce jest niesamowite. Jeśli jego dom jest w połowie tak nieziemski jak jego restauracja, wtedy musi być niesamowity. W chwili kiedy zeszłam ze schodów, dostrzegam go w wymuskanym czarnym Mercedesie z mruczącym silnikiem, samochód jest tak nowy, że nie ma jeszcze tabliczki. Robię krok do tyłu, kiedy otwiera drzwi i wychodzi z pojazdu, blond bóg z niszczącym uśmiechem i migoczącymi niebieskimi oczami. Obchodzi samochód i z teatralnym gestem otwiera drzwi od strony pasażera. –„ Twój powóz czeka.” Waham się. Czy to będzie błąd jeśli będę z nim z samochodzie? Nie boję się Colina tylko sytuacji, w której mogę się znaleźć. On flirtuję, ale zauważyłam, że flirtuję prawie z każdym, kto dla niego pracuje- i klientami. Nigdy nie przekracza granicy, zawsze jest miły i wie, kiedy się wycofać, jeśli zajdzie taka potrzeba. Ale czy ślę mu mieszane sygnały, pozwalając zawieść się do pracy? Po prostu znalazł się w pobliżu mojego mieszkania więc postanowił wpaść i mnie zabrać? Nie wierzę w to. Ani przez sekundę. 2 3

Matko ciekawa jestem, czy on sobie w końcu zrobi tatuaż. I powiem, że dotrzyma słowa. Team Owen